Out of the blue – Zandfoort a/d Eem

Wat doet een Amersfoorter op een mistige novemberzondagnamiddag, als Zandvoort net iets te ver achter de horizon ligt? Geen idee, eigenlijk, maar hij of zij kan kiezen voor Zantfoort (aan de Eem). Degenen die op zondagmiddag 8 november j.l. die keus maakten vielen met hun neus in de muzikale boter van Swing Close! De vocalgroup gaf een spetterende reprise van het “Grenzeloos”-concert, voor de gelegenheid omgedoopt in “Out of the Blue”! Zoals altijd vonkte het plezier in het muziekmaken er bij Swing Close weer vanaf, en het publiek reageerde op dezelfde manier: “We want more…!”.

Hoort u nou toevallig bij die paar duizend Amersfoorters die thuis gebleven zijn vanwege het miezerige weer? Op 23 januari 2010 krijgt u opnieuw de kans om deze happening mee te maken, maar dan in “De Kamers” in Vathorst. Ik zeg: “Doen!!”

Grenzeloos Swing Close

Grenzeloos Swing Close groot succes

Het populaire Amersfoortse koor “Swing Close” heeft met haar laatste concert “Grenzeloos” in theater “De Lieve Vrouw” een visitekaartje achtergelaten dat er wezen mag! In een geheel vernieuwde aanpak: een doorgaande verhaallijn, nam het koor zingend en acterend het publiek mee in een internationale carriere die diepte- en hoogtepunten kende. Een toevallige ontmoeting van drie muziekliefhebbers in een park leidt tot een vocalgroup die in staat blijkt om van scratch tot vocale hoogstandjes te komen die het publiek op de punt van de stoel brengen.
Ze doen Nederland, Duitsland en Engeland aan en “Swing Close” komt een paar min of meer bekende landgenoten tegen. De aanvankelijke spanning wordt de gehele eerste helft stevig vast gehouden en het verhaal verloor nergens vaart. Bekende nummers van Purper: “zeilen op de wind van vandaag”, jazz-classics: “blue skies”, Wise Guys: “Ohrwurm” en “nur für dich” wisselden moeiteloos af met arrangementen van Beatle-hits als “honey-pie” en “ticket to ride”, of “seaside rendez vous” van Queen.
Terwijl midden in dit geweld het gevoelige “Koeien” van Brigitte Kaandorp een logische en natuurlijke plek bleek te hebben. Het lied werd op indrukwekkende wijze tot klinken gebracht door Iris de Visser. Dan blijkt een pauze, ingeleid met “America, here we come” toch onverwacht snel aan te breken! Kennelijk had het koor de pauze gebruikt om de oversteek naar de VS te maken, want toen het publiek terugkwam uit de foyer stond “Swing Close” al in de startblokken voor “I like to be in America”! Het leven aan die kant van de oceaan is echter hard, dus de mannen en vrouwen van ons koor zijn gedwongen als straatmuzikant de kost bijeen te scharrelen, totdat een paar scouts van de Muppet-show hen ontdekken en hen, via de “Rainbow Connection” daarin meenemen. Toch zal uiteindelijk “Mr. Bojangles”, die toevallig in de nabije kroeg de dood van zijn hond wegdrinkt, hen de laatste zet geven, dwars door de “Big City”, in de goede richting, namelijk “Broadway! Vonkte het voor de pauze al, tijdens het gedeelte na de pauze spetterde de energie er aan alle kanten vanaf, en ook het enorme plezier dat “Swing Close” zelf aan het zingen beleeft. Plezier waar ze niet gierig mee omgaan, want toen het publiek na afloop om een toegift vroeg, en dat werd “Ohrwurm”, werd datzelfde publiek van harte uitgenodigd om vooral mee te zingen. Waar uit volle borst gehoor aan werd gegeven! Al met al was het een avond die er wezen mocht, en die absoluut naar meer smaakte! O, ja, de eerste reprise van dit programma is op 8 november in “Zandfoort aan de Eem”, de volgende op 23 januari 2010 in De Kamers, dus voor wie deze happening heeft gemist, of het nog eens dunnetjes over wil doen: “Ik zeg: DOEN”!!

Nieuwsbrief

Verkiezing Grootste Amersfoorter Ooit

Weet u nog wat u deed: 750 jaar geleden?

Waarschijnlijk hetzelfde als “Swing Close”: nog helemaal niets. Het toneel was nog aan andere spelers en zou dat nog ruim 7 eeuwen blijven. En al die generaties spelers hadden er geen idee van dat op 3 juni 2009 “Swing Close” de verkiezing van de grootste-Amersfoorter-aller-tijden muzikaal zou opluisteren. Voorafgaand aan de door Karel van der Graaf gepresenteerde happening zwierf onze vocalgroup door de gangen van het voormalige Kruisherenklooster en bracht op onverwachte plaatsen en momenten onder andere “Orfeo Negro”, “Seaside Rendezvous” en “Laura/Laurence” ten gehore voor een vlijtig doordrinkend en doorpratend publiek, maar ook voor de camera’s van de stadsomroep. Toen het publiek de zaal binnengelaten werd, werd het vanaf het balkon door “Swing Close” verwelkomd met “Lady Madonna” en speciaal voor Guido de Wijs werd voorin de voormalige kerk “May it Be” uitgevoerd. Onder auspiciën van het AD werd vervolgens in een gelikte show een groot aantal belangrijke Amersfoorters, van kunstenaars tot politici en van denkers tot vuilnismannen, aan het onthutste publiek gepresenteerd.
Van hen werd Piet Mondriaan tot grootste uitverkozen. ( zie http://www.rtvutrecht.nl/dossiers/210512).

Dat achter de rug hebbend ging “Swing Close” het verzamelde Amersfoort met groot enthousiasme voor in de door Guido de Wijs geschreven Hymne “750 jaar”. En dat niet voor de laatste keer, want op zaterdag 12 september 2009, bij het besluit van de festiviteiten, was het koor opnieuw van de partij. Op de dag van de amateurkunst, na optredens in d’Armen de Poth en St. Aegtenkapel trad “Swing Close” aan in de Johanneskerk. In het publiek bevonden zich notabelen, wethouders en feestgangers. Wat te zeggen van deze terugblik op 4 maanden festiviteiten? Het was een hommage aan Amersfoort, de Amersfoorters, de feestorganisatie en niet in de minste plaats aan de schrijver van het lied “750 jaar”, dat diverse malen door verschillende uitvoerenden: stadstrompetters, On-y-Chante en Swing Close tot klinken werd gebracht. We hebben er met plezier aan meegedaan, al was het alleen maar vanwege de eerlijke emotie bij Guido toen de twee koren “On-y-Chante” en “Swing Close” begeleid op piano en flageolet en gedirigeerd door onze Ruben, onder het zingen van “May it Be” om hem heen kwamen staan en tenslotte neerknielden….

Inloop concert 24 januari 2009

Loop eens binnen in de St. Henricus. Voor parochianen mag dat op zondagochtend een gebruikelijke bezigheid zijn, voor de rest van Amersfoort stonden op zaterdag 24 januari j.l. de deuren wijd open. Weliswaar meer voor culturele dan voor religieuze zaken, maar toch. Het BKE organiseert ook in 2009 een reeks inloopconcerten, en op 24 januari trad in de Henricuskerk onder anderen Swing Close op. Het publiek kreeg een sterk ingekrompen Swing Close te zien: door allerlei oorzaken stonden er 2 alten, 4 bassen, 2 tenoren en 3 sopranen, die het met z’n 11-en toch maar wisten te rooien, daarbij op krachtige wijze ondersteund door muzikale duizendpoot Ruben! Bij “Rainbow Connection” en onze selectie uit de “Chorus-line medley” moest nog even vriendschap gesloten worden met de acoustiek, maar daarna begon het. Ook nu weer kregen luisteraars van ontroering kippenvel bij “May it Be” (maar ja, dat gaat ook over elfen…), werd bij “Orfeo Negro” spontaan meegeswingd, net als bij “Ticket to Ride”, en gingen bij “Route 66″ weliswaar niet alle, maar toch zeker 11 pannen van het dak.

Prettige bijkomstigheid was trouwens dat er niet alleen de verwachte 4 toehoorders zaten, maar dat de zaal bij het begin toch aardig gevuld was, en gaandeweg alleen maar voller liep. En dat oud Swing Closer Matyo was komen luisteren, en dus meteen een camera in de hand gedrukt kreeg om de bijbehorende foto’s te maken… Al met al een geslaagde middag voor het koor in het algemeen, en (denk ik) een opsteker voor Ruben, want dit was zijn eerste openbare optreden als dirigent/pianist na het afscheid van Martin.