Weet u nog wat u deed: 750 jaar geleden?
Waarschijnlijk hetzelfde als “Swing Close”: nog helemaal niets. Het toneel was nog aan andere spelers en zou dat nog ruim 7 eeuwen blijven. En al die generaties spelers hadden er geen idee van dat op 3 juni 2009 “Swing Close” de verkiezing van de grootste-Amersfoorter-aller-tijden muzikaal zou opluisteren. Voorafgaand aan de door Karel van der Graaf gepresenteerde happening zwierf onze vocalgroup door de gangen van het voormalige Kruisherenklooster en bracht op onverwachte plaatsen en momenten onder andere “Orfeo Negro”, “Seaside Rendezvous” en “Laura/Laurence” ten gehore voor een vlijtig doordrinkend en doorpratend publiek, maar ook voor de camera’s van de stadsomroep. Toen het publiek de zaal binnengelaten werd, werd het vanaf het balkon door “Swing Close” verwelkomd met “Lady Madonna” en speciaal voor Guido de Wijs werd voorin de voormalige kerk “May it Be” uitgevoerd. Onder auspiciën van het AD werd vervolgens in een gelikte show een groot aantal belangrijke Amersfoorters, van kunstenaars tot politici en van denkers tot vuilnismannen, aan het onthutste publiek gepresenteerd.
Van hen werd Piet Mondriaan tot grootste uitverkozen. ( zie http://www.rtvutrecht.nl/dossiers/210512).
Dat achter de rug hebbend ging “Swing Close” het verzamelde Amersfoort met groot enthousiasme voor in de door Guido de Wijs geschreven Hymne “750 jaar”. En dat niet voor de laatste keer, want op zaterdag 12 september 2009, bij het besluit van de festiviteiten, was het koor opnieuw van de partij. Op de dag van de amateurkunst, na optredens in d’Armen de Poth en St. Aegtenkapel trad “Swing Close” aan in de Johanneskerk. In het publiek bevonden zich notabelen, wethouders en feestgangers. Wat te zeggen van deze terugblik op 4 maanden festiviteiten? Het was een hommage aan Amersfoort, de Amersfoorters, de feestorganisatie en niet in de minste plaats aan de schrijver van het lied “750 jaar”, dat diverse malen door verschillende uitvoerenden: stadstrompetters, On-y-Chante en Swing Close tot klinken werd gebracht. We hebben er met plezier aan meegedaan, al was het alleen maar vanwege de eerlijke emotie bij Guido toen de twee koren “On-y-Chante” en “Swing Close” begeleid op piano en flageolet en gedirigeerd door onze Ruben, onder het zingen van “May it Be” om hem heen kwamen staan en tenslotte neerknielden….
