Door: Chris Way, 12 dec. 2011
Zondagochtend 11 december jl. was ik in Amsterdam. Opeens vielen mij de spiegeltjes op die boven diverse voordeuren aan de gevels waren bevestigd. Dus ik denk: “Potverdikkeme (excuseer mijn grove taalgebruik), ze begluren hier hun buren!”. Net zoals in Amersfoort dus, al gaan ze daar iets verder en worden de buurhuizen gewoon opengezet ter begluring. Sommigen, zoals Frits Leusink, maken het zo dol dat ze de gluurders zelfs met muzikale optredens amuseren. En voor dat amusement was voor de vierde keer op rij Swing Close geëngageerd.
Drie keer een muzikaal blokje van ongeveer een half uur met een half uur tot drie kwartier tussenruimte. Onze vocalgroup had het zich dus gemakkelijk kunnen maken: drie keer hetzelfde riedeltje. Maar nee, het Seizoenenprogramma werd keurig in drieën gedeeld zodat er drie geheel verschillende blokjes ten gehore gebracht werden. En omdat dertig tot vijfenveertig minuten tussenruimte toch wel veel is, werden een aantal nummers die buiten de blokjes gevallen waren in de “pauzes” alsnog ten gehore gebracht, terwijl de tijd die daarna nog overbleef door Ruben instrumentaal werd ingevuld. Die van Swing Close kunnen het muziek maken gewoon niet laten. Vooral houden zo, niets aan veranderen, want wat is leuker dan muziek maken?
Frits Leusink is een Ramses Shaffy-fan. Dus vooruit, speciaal voor hem: “Zing, vecht, huil, bid, lach, werk, en bewonder”. Waarmee de zondagmiddag messcherp is samengevat, want ieder van deze zeven bezongen bezigheden zijn met het (wisselende) publiek op een of andere manier doorleefd. En nu: op naar Hilversum (maar vergeet niet een fantastisch Kerstfeest te vieren!).