Categorie: Concerten

Zondag 17 juni 2012 trad Swing close met 3 blokjes van plm. 25 minuten op tijdens het evenement Struinen door de Tuinen.

Swingclose met mascotte
SddT is een nieuwe loot aan de stam van de Amerfoortse amateurkunst. Zo’n 70 tuinbezitters stelden hun terrein open voor het grote publiek, en boden, naast alles wat groeit en bloeit en altijd weer boeit, hun gasten een uiteenlopend pallet van divertissement aan.

Bijgevolg stond onze vocalgroup drie keer geprogrammeerd op de Domstraat in Nijkerkerveen. Swing Close bracht een voorproefje van het nieuwe theaterprogramma “RAAK!” (3 november a.s. in “De Lieve Vrouw”), hier en daar gelardeerd met een terugblik op “Seizoenen”.

Het weer werkte mee, de ontvangst door Wim en Tamara was hartelijk, en de verzorging met thee, koffie en fris geweldig, dus de middag kon al haast niet meer stuk! Even inzingen met “Zure Bommentaart” en “Opzij”.

Wim en Tamara hadden hun broeikas voor de gelegenheid omgebouwd tot concerthal, en die zat de eerste en tweede blokjes helemaal vol! Het derde blok was geprogrammeerd om 17:30 uur, maar zelfs om die tijd waren in ieder geval alle zitplaatsen bezet!

De luisteraars kregen waar voor hun geld (er was een busje voor vrijwillige bijdragen)! Voor de gelegenheid was “Papa” van Stef Bos eventjes in een kwartier gearrangeerd (het was vaderdag) met een behoorlijk improvisatiegehalte; “Ik leef niet meer voor jou”; “Hurt”; “Alles is Liefde”; “Satin Doll”; “New York State of Mind”; “Creole Love Call”; “Inspiratie” (Nieuwe nummers), en “Ain’t no Sunshine”; “Mr. Blue Sky”; “Vivaldi” en “Fine Brown Frame” (gaan al wat langer mee). Het publiek leefde mee, deinde mee, zong mee, en beloonde de Swing Closers met uitbundig applaus! (Er was ook een mevrouw die al na twee nummers wegliep, maar die had misschien vergeten om thuis het licht uit te doen). “Echt genoten!”,”Dat lied raakte me echt”, “Wat was dat mooi” waren een paar reacties die we kregen. Zelfs het feit dat we geen harmonie, maar close harmony brachten vermocht het enthousiasme bij het publiek niet te temperen.

Swing Close heeft dus alle reden om te spreken van een “kassucces”!

Door: Chris Way, 13 februari 2012.

Swing Close heeft reden om Wiebe Wieling dankbaar te zijn. Omdat de Elfstedentocht definitief niet door ging verdween een belangrijke concurrerende gebeurtenis en stond niets een succesvol optreden in een uitverkochte “De Kamers” meer in de weg! De eerlijkheid gebiedt echter te zeggen dat Theater “De Kamers” maandag 6 februari al uitverkocht was, en dat was toch ruim voor het afblazen van de Tocht der Tochten. (We weten natuurlijk nooit in hoeverre onze voorspelling, na Hilversum, van een hete winter dat afblazen heeft veroorzaakt!)

Het werd inderdaad een hete winter, en dat niet alleen door de gemeenschappelijke inspanning van de verwarming en de lampen in “De Kamers”. Swing Close ging afscheid nemen van een succesvol programma, met nummers waar ze van waren gaan houden. Dus alles werd uit de kast gehaald om die nummers nog eens extra te laten klinken, op de manier waarvoor ze bedoeld waren: met emotie, met swing, met enthousiasme, soms met verstilling, maar altijd met “pazazz!!”, wat dat dan ook zijn mag.

Het publiek was getuige van dit afscheid, en ging vol overgave mee in de beweging. Er klonken kreten als: “Heel mooi” en “Bravo”, er werd meegezongen (degenen die dat deden worden hierbij uitgenodigd om eens langs te komen voor een stemtest, we hebben weliswaar voldoende leden, maar plaatsing op de wachtlijst is altijd mogelijk en een lage bas kan meteen beginnen), het publieksonweer donderde als nooit tevoren, en hier en daar begon het applaus al (ruim) voordat het nummer afgelopen was. Wat hebben we genoten van “Seizoenen”, van “Vivaldi”, “Seasons of Love”,”Under the Boardwalk” en “Autumn Leaves”, maar ook van de “Schuivende Akkoorden”, het “Winterthema” en de toch zo geliefde vreemde eend in de bijt: “Cantique de Jean Racine”, prachtig begeleid door Maaike Akkermans, en al die andere nummers. Genoten van het zware leven en de bangheid, de gedichten en wat al niet meer! Het was kicken, van het begin tot het einde!

Maar goed, we laten onze liedjes nu maar zwerven, en het publiek zoekt het maar even zelf uit. De achtbaan is binnengelopen in het eindstation. Bij Swing Close gaat de knop om en zijn de voorbereidingen voor het nieuwe programm “RAAK!” al weer in volle gang, evenals de voorbereidingen voor het jubileumprogramma (40 jaar!) in oktober 2013.

Wees gewaarschuwd: Swing Close is alive and kicking! Houdt de aankondigingen in de gaten!

 

 

Geniet nog even na met de foto’s. En dan: tot ziens!

Nieuwsbrief

Het was weer raak in Hilversum!

Het derde concert in de serie Seizoenen was weer die achtbaan die deel een en deel twee ook al geweest waren. Muzikaal toch weer wat sterker, qua choreo toch weer wat geolieder. Wat waren we lekker op dreef! Na vier maten “Zij Zoenen” hadden we het stevig in handen en het lukte, ook na de pauze, om de energie, het entousiasme en de muzikaliteit vast te houden. Niet in de laatste plaats gemotiveerd door het enthousiaste (soms staande) applaus van het publiek. Wat een energieboost geeft dat!

We weten ondertussen dat die muzikale achtbaan het publiek van de ene emotie in de andere slingert; dat is nu wel bekend, maar laten we het eens over iets anders hebben: talen. Onze vocalgroup trakteert haar songs aan het publiek in het Nederlands, Engels, Frans en Russisch. En daarbovenop ook nog eens in woordenloos gezongen meesterwerken: de Lente van Vivaldi, de Ouverture Barbier van Sevilla van Rossini, Autumn Leaves van Kosma en Winterthema van Van Keken. En ook het hilversumse publiek smulde van deze traktaties.

Swing Close zingt dus “seizoenen”. Alle vier, in vier concerten. Hilversum zou daarom eigenlijk het “herfstconcert” zijn geweest! En wat een spetterende herfst was het. Let op mijn woorden: we zijn op weg naar een hete winter in “De Kamers”!!

Enkele Gooise reacties:

“Ik heb een geweldige avond gehad! Wat een leuke groep, stuk voor stuk leuk om naar te kijken en te luisteren.
Wat een hoogstaand niveau. Het klopte allemaal. Wat een afwisseling!
Under the boardwalk ..!Erg leuk en goed. Autumn leaves heel mooi!
De solisten staan niet los van het koor hun ding te doen, maar zijn een onderdeel van het koor. Prachtig gedaan!
En..Hoe vind je zo een dirigent? Die man die stuitert van de energie!!!!
IK kom beslist in DE KAMERS weer en ik neem een heleboel mensen mee!!”

“Gisteravond genoten van het concert van Swing Close. Een harmonie van koor en solo. Geweldig!!”

“Ook ‘zeilen’ was kippenvel! Solisten mooi geïntegreerd in het geheel. Mooi gezongen en …wat hoog en zuiver die ene solist!!!”

“Was gisteravond met een vriendin in theater achterom. Een super leuke avond gehad.Leuke show, de tijd vloog om.
Wat een energiek koor,wat een afwisseling. Leuke dirigent (ik weet natuurlijk niet hoe hij in het dagelijks gebruik is),lijkt mij een inspirerend type voor jullie groep. Van sommige nummers kreeg ik kippenvel. Kortom:geen spijt van.”

“Hai hai, wilde je toch nog even zeggen dat wij heel erg genoten hebben gister! Wat een leuke voorstelling zeg! Mooi ook om het plezier dat jullie in het zingen hebben er vanaf te zien spatten! Als je nog eens wat weet…. goed wknd, lfs itje”

Door: Chris Way, 12 dec. 2011

Zondagochtend 11 december jl. was ik in Amsterdam. Opeens vielen mij de spiegeltjes op die boven diverse voordeuren aan de gevels waren bevestigd. Dus ik denk: “Potverdikkeme (excuseer mijn grove taalgebruik), ze begluren hier hun buren!”. Net zoals in Amersfoort dus, al gaan ze daar iets verder en worden de buurhuizen gewoon opengezet ter begluring. Sommigen, zoals Frits Leusink, maken het zo dol dat ze de gluurders zelfs met muzikale optredens amuseren. En voor dat amusement was voor de vierde keer op rij Swing Close geëngageerd.

Drie keer een muzikaal blokje van ongeveer een half uur met een half uur tot drie kwartier tussenruimte. Onze vocalgroup had het zich dus gemakkelijk kunnen maken: drie keer hetzelfde riedeltje. Maar nee, het Seizoenenprogramma werd keurig in drieën gedeeld zodat er drie geheel verschillende blokjes ten gehore gebracht werden. En omdat dertig tot vijfenveertig minuten tussenruimte toch wel veel is, werden een aantal nummers die buiten de blokjes gevallen waren in de “pauzes” alsnog ten gehore gebracht, terwijl de tijd die daarna nog overbleef door Ruben instrumentaal werd ingevuld. Die van Swing Close kunnen het muziek maken gewoon niet laten. Vooral houden zo, niets aan veranderen, want wat is leuker dan muziek maken?

Frits Leusink is een Ramses Shaffy-fan. Dus vooruit, speciaal voor hem: “Zing, vecht, huil, bid, lach, werk, en bewonder”. Waarmee de zondagmiddag messcherp is samengevat, want ieder van deze zeven bezongen bezigheden zijn met het (wisselende) publiek op een of andere manier doorleefd. En nu: op naar Hilversum (maar vergeet niet een fantastisch Kerstfeest te vieren!).