Een RAAK-matinee, alle leeftijden

Als “iconografie” betekent: het schilderen van iconen, dan heeft “Swing Close” zich afgelopen zondag 11-11 beziggehouden met “iconofonie”. In hoog tempo en met verve werd een aantal muziekiconen voor het publiek tot klinken gebracht, ondersteund door een uitstekend team van licht- en geluidstechnici.

Matinée!!

Swingclose speelt RAAK!

Samenwerking.  

Met “Alles is Liefde”, “Creole Love Call”, “New York State of Mind”, “Hurt”, “Fine Brown Frame” (zichtbaar gemaakt door Jan en Marcoen van “De Improducenten”), “Ik leef niet Meer Voor Jou” raakte onze vocalgroup de juiste snaren bij ons publiek. En dat was alleen nog maar voor de pauze!

Het enthousiasme voor de muziek was wederzijds. Het plezier in het zingen spatte van het koor af, en het publiek reageerde met hartelijk applaus en uitroepen als: “Bravo”en “Heel Mooi!” Een hartelijkheid die ook “De Improducenten” ten deel viel.

Improviseren

Na een scène van “Het Spijt Me” liet het publiek zich gewillig (nog verder) opwarmen, wat eerst uitmondde in een: “Hoedje van Papier” en vervolgens in “De Begrafenisonderneming”.Gevolgd door het “Kruistoneel”; een van de raakvlakken tussen geïmproviseerd toneel en muzikale bezigheid van “Swing Close”! (ook nog allemaal voor de pauze). Al met al mogen we ondertussen voorzichtig stellen dat het improviseren onze zangers (m/v) steeds beter afgaat.

Na de pauze

tikte de metronoom klopvast weer een swingend intro op het hoorspel aan elkaar. Verbazingwekkend hoe vanuit een raak basloopje zoiets ontstaat! Het publiek had in de pauze allerlei tekstregels van liedjes op papier gezet, waarmee de scetch “De Instellingskeuken” (ook door het publiek aangegeven) een hilarisch karakter kreeg.

Tenslotte concludeerden de “Improducenten” dat zelfs na “relatieplanetdebacles” een stoel nog altijd een stoel is; een feit dat door “Swing Close” nog eens muzikaal werd bevestigd.

Ten slotte

Hierna bleven de hoogtepunten elkaar opvolgen: “Everything”, “Inspiratie”, “Le Printemps” en “Satin Doll” brachten de matinee tot een swingend einde. Na de gebruikelijke buiging, bloemen en nog een buiging bleef het publiek vragen om toegiften: “Mr. Blue Sky”, waarna iemand enigszins dwingend begon te roepen om “Mr. Bojangles”. Maar natuurlijk, graag zelfs, en met dit echte muziekicoon werd een geslaagde gebeurtenis, RAAK!, in een behoorlijk gevulde theaterzaal (dank aan de vele trouwe fans) van “De ICOON” tot een bevredigend einde gebracht!

Swingclose RAAKt!

Zaterdag 3 november, 20:00 uur, theater “De Lieve Vrouw”.

Improviseren: zonder vooraf gaande aanwijzingen iets creëren, bijvoorbeeld muziek, dans, theater of film. Zing dus maar raak! Dat is precies wat “Swing Close” die avond gedaan heeft. Toepasselijkerwijs was dat ook de titel van het programma: RAAK! Een programma waarin niet alleen loepzuiver gezongen muzikale hits voorbij kwamen, maar ook een zeer geslaagde cross-over gevonden werd naar het improvisatietoneel. “Swing Close” ontmoette de “Improducenten” en uit die ontmoeting ontsproot iets dat met recht een theatergebeurtenis mag heten: mooie plaatjes, aangenaam geluid, uitgebalanceerde beliching, passie, misschien zelfs wel “pizzazz”.

De zaallichten doven, Ruben begint te beatboxen, sopranen, tenoren en alten komen op en raken direct de juiste toon voor de begeleiding van “Alles is liefde”. Energie, snelheid en gevoel, niet in de laatste plaats voor humor: “Creole Love Call”, gevolgd door het laid back “New York State of Mind” en relativering: de “Hurt” van “Swing Close” vormt de opmaat voor “Het spijt me” van de “Improvisanten”. En trouwens: hoe bouwt een timmerman een “Fine Brown Frame”?

Na de pauze raakte iedereen een beetje in verwarring, want wat doet die metronoom daar? Dat raakt toch kant noch wal? Maar beginnend vanuit een simpel bas-doo-wopje groeide een magistrale klopvaste big-band rock-n-roll achtige begintune voor het hoorspel “RAAK!”, aflevering 73, waarbij onze vocalgroup de geluidseffecten verzorgde. De “Improvisanten” waren op hun best bij een tweetal geïmproviseerde interactieve scetches, gevolgd door de close harmony klassieker: “A house is not a Home”, door “Swing Close” weer eens glanzend opgepoetst en voorzien van een prachtig saxofoonintermezzo en dito altsolo. Na het slotnummer “Satin Doll” volgde een donderende ovatie en vroeg het publiek om toegiften. Dat werden de heren “Blue Sky” en “Bojangles”.
Het was een heerlijke happening. Met dank aan: Bløf, Comedian Harmonists, Frank Sinatra, Christina Aquilera, Marco Borsato, Anita Kerr, Vivaldi, en zeer vele anderen.

Improviseren. Daar zit het engelse woord “improve”, verbeteren, in. Dat is waar “Swing Close” voortdurend mee bezig is. “RAAK!” bewijst dat eens te meer! Het was een schot in de roos: 180!!!

P.S.: even tussen ons, mocht u het nou gemist hebben, op zondag 11 november a.s. om 15:30 kunt u het ook meemaken, maar dan in “De Icoon” Leeghwater 1-3, 3825 MR Amersfoort.

Swing Close zingt RAAK!

Op zaterdag 3 november 2012 neemt het Amersfoortse close harmonykoor Swing Close u vanaf 20.30 uur weer mee op een muzikale expeditie in Theater de Lieve Vrouw te Amersfoort. Deze keer weten zij ook zelf niet waar de reis hen brengt. Dit seizoen is namelijk de samenwerking gezocht met de improvisatie theatergroep De Improducenten. Zij zullen ervoor zorgen dat niets wordt wat het lijkt, dat niets lijkt op wat het wordt en dat het publiek mede reisleider wordt op deze expeditie. Bent u klaar voor een muzikaal  avontuur?

Swing Close is al bijna 40 jaar een begrip in Amersfoort en belooft bij elke voorstelling
het publiek aangenaam te verrassen met een lach, met een traan, maar vooral met de overgave waarmee deze groep zijn liederen ten gehore brengt.

Zaterdag 3 november 2012, 20.30 uur, Theater de Lieve Vrouw, Amersfoort. Tot dan!

Wegens grote belangstelling:

NU EEN EXTRA CONCERT OP 11 NOVEMBER op 15:30 in theater ICOON!!!!

Kaartverkoop via Theater ICOON.

Stemmen tijdens de Dag van de Amateurkunst.

Door Chris Way, 09-09-2012

12 september 2012 draait alles om kiezen en stemmen. Voor de Tweede Kamer. De zaterdag ervoor, 8 september, Open Monumentendag en Dag van de Amateurkunst, eveneens. Het kiezen vooral aan de kant van het massaal opgekomen publiek. In een tijd van crisis is een gratis festival natuurlijk een gewild product!

Het stemmen zat vooral aan de kant van de optredende koren. Daar was “Swing Close” dus ook bij. Eerst de stemmen wat opwarmen in een tuintje van d’Armen de Poth, daarna de opgewarmde stemmen stemmen; vooral bij nummers als “A House Is Not A Home” met z’n echte close Harmony-akkoorden geen overbodige excercitie.

Daarna (iets vertraagd door een uitgelopen collega-koor) de Rochus-kapel binnen. Daar bracht “Swing Close” de stemming bij het publiek er in: “Ik Leef Niet Meer Voor Jou” van Marco Borsato was dan ook een stevig contrast met het stemmige Orlando di Lasso van het vorige koor! Maar dat mag op een dag als deze. Gevolgd door de “Creole Love Call”, “Ain’t no Sunshine”, “Fine Brown Frame”, “A House” en “Mister Blue Sky” werd het publiek in en buiten de “Rochus” getrakteerd op een lekkere voorproef op “RAAK” (3 november in “De Lieve Vrouw”)!

Door naar de Aegtenkapel. Snel even wat drinken, de trap op en daar staat Good Old Guido de Wijs, die “Swing Close” zal aankondigen. Snel even afstemmen of de piano links of rechts moet staan, het podium op, en ontdekken dat een sauna af en toe best cool is! Dankzij de aankondiging van Guido verwacht het publiek iets speciaals. Ze krijgen: “Alles is Liefde”, “New York State”, “Hurt”, “Everything” (een waagstuk, maar het pakte redelijk uit) en “Inspiratie”. Op verzoek van Guido stemde het publiek unaniem voor een toegift: “Satin Doll”.

Ik denk dat we mogen stellen dat “Swing Close” zijn verkiezingsbeloften heeft waargemaakt. Nu Den Haag nog…