Afgelopen zaterdag, 25 mei 2013, mocht onze vocalgroup zich driemaal presenteren in IJsselstein.
Op het Fulco Vocaal Festival. Het hele dorp was vol koren, muziek en… Fulco.
En dat was, althans voor mij, een prettig weerzien. Als 12/13-jarige heb ik het verhaal van Fulco de Minstreel verslonden: In 1297 is Fulco de trouwe knecht, bijgenaamd “de minstreel”, van Gijsbrecht van IJsselstein. Gijsbrecht wint een toernooi maar de organisator kan niet tegen zijn verlies. In het kasteel van heer Aloud in Dordrecht wordt Gijsbrecht daarom in de kerkers gegooid. Na de nodige verwikkelingen probeert Fulco zijn heer te bevrijden. Hij verkleedt zich als minstreel (zingen kan hij toch al bovengemiddeld) en samen met enkele muzikanten gaat hij naar het kasteel waar Gijsbrecht gevangen wordt gehouden. Ze komen binnen op een feest dat net aan de gang is. Ze spelen zo lang door tot iedereen dronken in slaap is gevallen. Daarna bevrijdt Fulco zijn heer en samen spoeden ze zich terug naar IJsselstein. Kortom: muziek opent deuren die voor anderen gesloten blijven.
Voor onze muziek werden de deuren van respectievelijk de bibliotheek en het oude raadhuis geopend en na enig inzingen (met publiek) kon het “Swing Close-feest” beginnen.
We brachten: Meisje van kantoor, Hurt, In between, I’ll be seeing you, Somebody that I used to know en Satin doll. Een afwisselend programma dat door het publiek, dat weliswaar niet dronken in slaap viel, hogelijks werd gewaardeerd. Okay, we hebben dan wel niet iemand uit een kerker bevrijd, althans niet voor zover we weten, maar een deel van onze vocalgroup heeft wel kans gezien om in het Fulco-theater een geïmproviseerd extra optreden (ons 4e) te verzorgen omdat een collega-koor was uitgevallen. Dat bevrijdde de organisatie van een kopzorg(je).
Het was al met al weer een feestje. We konden optreden in een nieuwe omgeving, voor onbekend publiek (hoewel de gebruikelijke groupies wel weer vooraan zaten). Het weer werkte mee (kou is emotie; kan je uitzetten), en ons nieuw programma slaat overduidelijk aan! Met een lekker gevoel naar huis en uitkijken naar de grote klappers voor het jubileum!!
Chris