Arnold (tenor)
53 jaar geleden ben ik geboren in Zeist. Mijn ouders waren christelijk en we gingen elke zondag naar de kerk. Echt leuk vond ik dat niet, behalve het zingen.
Muziekles op school
Uiteraard ging ik naar een christelijke school en daar werd heel veel gezongen. ’s Ochtends bij de start van de lessen, voor het naar huis gaan tussen de middag, bij de start van de les ’s middags en aan het eind van de dag. En we hadden ook nog muziekles.
Op de middelbare school zat ik op een school waar je eindexamen kon doen in muziek. Toen was dat redelijk uniek. De lessen gaven mij het gevoel dat ik niet kon zingen. Alle mannen moest dezelfde partij zingen en mij lukte dat vaak niet, omdat ik niet zo laag kon zingen. Dit was een van de redenen om het vak muziek te laten vallen.
Inloopconcert
Tien jaar geleden leek het me leuk om te gaan zingen bij een koor. Ik ben toen naar een inloopconcert gegaan van Scholen in de Kunst. Het was een zeer druk bezochte middag, maar er zat geen enkel koor bij dat me aansprak.
Toen het laatste koor aan de beurt kwam stroomde de kerk leeg. Achteraf onbegrijpelijk, want het koor dat toen optrad was veruit het leukste koor. De vrolijke liedjes voelden ook echt vrolijk en de trieste voelde ik in mijn buik. Het plezier van samen zingen spatte er van af. Ik wist direct: bij dit koor wil ik zingen.
Swing Close: warme mensen
En dat is gelukt! Ik zing nu al weer bijna 10 jaar als hoge tenor bij Swing Close. Die hoogte gaat me wel prima af. Ik kan dus zingen en heb er enorm veel plezier in. Swing Close ervaar ik als een warme groep mensen.
