Het derde concert, dat eigenlijk het tweede was, maar zeker het laatste.
Tenminste, onder de titel “I’ll be seeing you”. De Lieve Vrouw was weer helemaal uitverkocht (ze houdt echt van ons!) en ook het promotiefilmpje had beeld en geluid. Swing Close had lekker gegeten in “Het Kannetje” en prettig gesoundcheckt, en stond gefocust in de coulissen. De opdracht: geniet van de muziek en streef niet naar een volmaakt optreden!
En wat een begin: tussen elkaar doorlopen en mekaar eens goed aankijken. Heb ik nog weinig koren zien doen, maar met Swing Close kan het niet anders dan goed uitpakken. Het liep uit in een “I’l be seeing you” om te zoenen! Als daarmee de toon is gezet en met applaus beloond dan komt het een van het ander en “Somebody that I used to know” wordt “Say a little prayer” wordt “Alles is liefde” wordt “Creole love call” wordt “A house is not a home” wordt uiteindelijk, een pauze en een tweede helft later, weer “I’ll be seeing you”.
https://www.youtube.com/watch?v=-Dxtp5tXNoI
Niet te vergeten, de filmpjes tussendoor: “Ik kwam uit Zwolle”….”En dat is je wens voor de toekomst”!! Heerlijke woorden, lekkere muziek, voor de gelegenheid hier en daar, “A capella in Acapulco”, nog wat opgepimpt door Bano op zijn conga´s, waarvoor dank! Ons publiek genoot. “Leuk afwisselend programma, met leuke humor (“Alles is Liefde”)”. “Mooi gezongen, en wat een spannende overgangen! (van “Satin Doll” naar “Tebe Pojem”)”. “Ik kon dat ene nummer na de pauze niet verstaan, maar ik kreeg wel kippenvel (“Baba Yetu”), wat een fantastische solist!”. En “Ondanks dat de Red Sox de World Series hebben gewonnen toch “New York state of mind”!
Kortom: genoten van een swingende avond om te zoenen! Wat schrijver dezes dan ook werkelijk overkwam nadat hij zijn handtekening op de onderarm van een vrouwelijke fan had gezet en een aantal mede SwingClosers had omgepraat om hetzelfde te doen. Wow!
