Dromen (2019)

De laatste tonen van “Struinen in de Tuinen” waren nog niet verstomd of we stonden alweer in starblokken voor ons optreden in theater “de Lieve Vrouw”. En zonder overdrijven, we haalden voor deze nieuwe voorstelling weer alles uit de kast. We vroegen ons af: hoe beleven we de nacht, hoe ontsnappen we aan de harde wereld van de targets en de cijfers? Wat beleven we in die magische nachtelijke droomwereld die iedere ochtend opnieuw door de wekker aan flarden wordt gescheurd?

Grote variatie

Is het gelukt om twee keer een volle zaal mee te nemen op deze reis door dromenland? Wij denken van wel. In ieder geval beleefde ons publiek veel variatie. We begonnen met het altijd vrolijke Feeling Groovy van Paul Simon in een arrangement van Stephan Görg. De Pentatonix-versie van John Lennons Imagine volgde. Daarna het nederlandstalige Is dit nu later van Stef Bos en Back it up van Caro Emerald, beide gearrangeerd door Jetse Bremer. Ondertussen had ons publiek kennis gemaakt met Prof. Dr. Dromeloos, van de Swing Close University.

Tot aan de pauze zongen we verder nog: MLK (op de manier van de King’s Singers), Counting music, Mr. Sandman en A Kaleidoscope of Mathematics (uit de film: A beautiful Mind), in een arrangement van Ruben van Keken. Talen van mijn tong, Dreaming with a broken heart, Tobbe, dobbe, op muziek van Joop Stokkermans met tekst van onze eigen Letty, Oceaan en ten slotte River of dreams van Billy Joel.

Na de pauze

Na een welverdiende pauze kon het publiek weer genieten van nummers als Pendulum van Gabby Gordon, Voor alles (met Maj in de rol van Wende Snijders) en Could that be you. Daarna volgde onze visie op de heerlijk meeslepende Libertango (Astor Piazolla), Ik zou zo graag (Jurk), Eerste Helmerstraat (Acda & De Munnik). De Slaapliedjes medley, gearrangeerd door onze eigen Ruben van Keken en de jazzklassieker Dream a little dream of Me, wat een Liebestraum was dat (!), en als hoogtepunt: One day I’ll fly away, close harmony in optima forma!
De knallende uitswinger werd Get out of your lazy bed van Matt Bianco, gearrangeerd door de huisarrangeur van het programma: Jetse Bremer.

Wat een sfeer, wat een enthousiasme, dat smaakte naar meer.

Affiche Dromen 2019
Foto album

Swing Close struinde

Tijdens ‘Struinen in de Tuinen 2019’ had Swing Close het voorrecht om op te treden in de tuin van Paulus Buyslaan 24.

Het eigenaarsechtpaar ontving ons gastvrij en wees ons waar we ons konden installeren voor onze optredens. Drie keer een programma van (ongeveer) een half uur, op een terrasje ergens halverwege de tuin. Overigens, een prachtige tuin met perken, hoge en lage stuiken en waterloopjes.

Dat zal de in ruime mate toegestroomde toehoorders ongetwijfeld allemaal opgevallen zijn. Swing Close mocht daar nog iets aan toevoegen. Onze muziek! Eigenaar Pieter kondigde ons driemaal met toenemend enthousiasme aan. Daarna leefden wij ons uit met het repertoire van het nieuwe programma DROMEN. Dit was voor ons een uitgelezen gelegenheid om de nieuwe songs te delen met ons publiek. De toehoorders zongen mee met “Imagine” en dansten mee op “Libertango”. Daarna droomde iedereen weg met “One Day I’ll Fly Away” en leefde weer op bij “Feeling Groovy”!

Bekijk meer foto’s van dit optreden

Het weer werkte natuurlijk geweldig mee, en het WK damesvoetbal had geen noemenswaardig effect op het aantal luisteraars. Kortom: een zondagmiddag om op terug te kijken! En nu op naar DROMEN op 28/9 en 3/11. Maar eerst nog een tussenstop op 14/9 voor de Dag van de Amateurkunst.

Onze Thé-Chantant zit er op

Onze Thé-Chantant zit er op. Weer een fijn optreden van Swing Close. Het was een ervaring die weer kan worden bijgeschreven in de annalen van Swing Close.

We stonden voor het eerst op het Amersfoortse poppodium, in de voormalige tandpastafabriek van Prodent. Vandaar de naam: Fluor. Geslaagde metamorfose naar een gemoedelijke theateromgeving.

“Heel Swing Close bakt” had ook een titel voor dit optreden kunnen zijn. Onze zangers en zangeressen hadden overvloedig in de aankleding van de thee (en koffie) voorzien. Allerhande cakes, koeken, appel-, kaneel- en chocoladegebak, bonbons en noem maar op. Niemand hoefde tekort te komen en niemand kwam ook tekort!

Na de soundcheck was het tijd voor een fotoshoot, door Tonny Huisman. De groepsfoto is dus weer up to date en alle Swing Closers staan weer met een recente foto op de website.

Zo was het intussen 3 uur geworden en konden we het optreden beginnen. “Get out of your lazy bed!” was de swingende binnenkomer. Gevolgd door de “warming up” door dirigent Ruben. En zeg nu zelf: bij wat voor concert wordt het publiek aan het zingen gezet? Ruben deed het met een toonoefening en een meerstemmig door koor en publiek gezongen “Spreek Nederlands met me—je t’aime”. Daarmee was de sfeer gezet en konden we verder! “MLK” en “Talen van mijn tong” zorgden al voor mooie afwisseling als inleiding op “Man in the Mirror”. Daarna de première van “Libertango”. Respect voor de solisten! “Zou zo graag en “Feeling Groovy” rondden het deel voor de pauze af.

Impressie van Thé Chantant: een optreden van Swing Close

Klik voor meer foto’s

Tijd voor “Tea with light refrehments”. Er was nog meer dan genoeg lekkers.

Na de pauze kwamen we terug met “Here’s to life”, voor de gelegenheid versterkt met oud-leden Wim en Wil. “River of dreams” en “Oceaan”, en dan de volgende  première: “Pendulum”. Bert Eerden zat met open mond te luisteren! Need we say more? Swing Close werd nu echt vrijgevig: alweer twee premières, te weten “Is dit nu later” en “Imagine”, John Lennon in een arrangement van Pentatonix. En dan blijkt de tijd voorbij gevlogen te zijn en breekt het slotnummer alweer aan: het swingende “Back it up!

Applaus, buigen, applaus voor de techniek: Bram, en vragen om een toegift. Oeps, nog maar een keer “Feeling groovy”?  Uit het publiek werd “Kaap’ren Varen” geroepen, dus werd het “Mannen met Baarden”. Het is al gezegd: dit optreden van Swing Close was een ervaring die weer kan worden bijgeschreven in onze annalen.

In onze Agenda zie je waar en wanneer we optreden.

Er Ingelopen

Zaterdag 2 februari was het weer zo ver.

De Scholen in de Kunst organiseren weer een reeks inloopconcerten. Een interessant woord, vindt u niet: inloopconcerten. Hoe moet je dat lezen? Wij van Swing Close, bij voorbeeld, liepen er weer in, dat wil zeggen, we liepen de Nieuwe Kerk in naar binnen. Op dat moment waren de collega’s van Rozen en Gladiolen nog aan het zingen. Die waren er al eerder ingelopen. Even meegenieten van Voicebox, en dan verder zachtjes doorlopen naar de repetitieruimte.

We konden eerst nog even wat inzingen en kort repeteren, zodat we hier en daar nog een kleine achterstand aan modulerend vermogen konden inlopen. Wat dat betreft zou je dus ook van een inhaalconcert kunnen spreken. Het inzingmoment droeg er in ieder geval wel toe bij dat met name de nieuwere nummers toch weer wat beter zaten; wat comfortabeler aanvoelden tegenover ons publiek. Je zou kunnen zeggen dat we ze prettiger zittend maakten: zoals je nieuwe schoenen inloopt. Alleen al taaltechnisch biedt een inloopconcert mogelijkheden! Nu nog muzikaal!

Verrassing: Onze foto achter op het programmaboekje

Het programma, klik voor foto’s

We zongen een lekker afwisselend programma met volgens het programmaboekje: “Oceaan”, “Man in the Mirror”, “Ik Zou Zo Graag” ….; o nee, toch niet. Het werden dus: “Feeling Groovy”, “Pendulum”, “Talen van mijn Tong”, “Imagine”, “MLK”, “Get Out Of Your Lazy Bed”, met als toegift “Back It Up”. Het verschil komt doordat de tekst voor het boekje ruim voor het bekend worden van het echte programma moet worden doorgegeven aan de SidK. Het liep lekker, al moet je altijd oppassen dat zo’n optreden niet uitloopt. (SidK Uitloopconcert?) Gospelkoor Sjofar, dat na ons zou optreden, liep ondertussen al de kerkzaal in. Maar we rondden met “Back it Up” onze reeks netjes binnen de ons toegemeten tijd af. Met de voldoening dat we de toehoorders toch weer een onderhoudend half uurtje cadeau gedaan hebben. Anders had het publiek terecht het gevoel kunnen hebben van er ingelopen te zijn. Nu kregen we echter een staande ovatie en van meerdere kanten te horen:

“Tot ziens in Fluor!”